معنی صندوق قدیمی یخ

یخدان

گنجه، درج

مجمده

درج

درج

یخدان، کلمن

یخدان

صدر، صندوق، قفص

جعبۀ بزرگ چوبی یا فلزی،
[مجاز] محل دریافت و پرداخت پول در جاهایی مانند فروشگاه و بانک،
[مجاز] خزانه،
[قدیمی] ضریحی که از چوب بر روی گور بزرگان ساخته می‌شود،
[قدیمی، مجاز] تابوت،
* صندوق پیل: [قدیمی] هودج یا محفظه‌ای که در جنگ‌ها بر پشت فیل می‌گذاشتند و از داخل آن به دشمن حمله می‌کردند: ز صندوق پیلان ببارید تیر / برآمد خروشیدن داروگیر (فردوسی: ۴/۲۱۹)،
* صندوق نسوز: صندوقی فلزی که در آتش نسوزد،

یخ یخ. [ی َ ی َ] (اِ صوت) کلمه ای است که ساربانان هنگام خوابانیدن شتر گویند. (برهان) (از ناظم الاطباء) (آنندراج).

صندوق. [ص ُ] (ع اِ) تَبَنْگو. خاشکدان. (از برهان) (صحاح الفرس). قسمی جعبه که پول و لباس و نان و غیره در آن نهند. یخدان فلزین یا چوبین به فلز پوشیده:
برفتند و صندوقها را به پشت
کشیدند و ماهار اشتر به مشت.
فردوسی.
همی داشت لختی به صندوق زهر
که زهرش نبایست جستن به شهر.
فردوسی.
خلعتهای خلیفه را بر استران در صندوقها بار کردند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 376).
جاهت به خرد باید و اجلال به دانش
تا هیچ نبایدت نه صندوق و نه حمال.
ناصرخسرو.
گوهر خود را بدزد از بن صندوق او
یوسف خود را برآر از گو زندان او.
خاقانی.
ز عشوه گرچه بر عیوق رفتند
زتخت امروز بر صندوق رفتند.
نظامی.
|| تابوت. (منتهی الارب):
نهفتند صندوق او را به خاک
ندارد جهان از چنین کار باک
به هامون نهادند صندوق اوی
زمین شد سراسر پر از گفتگوی.
فردوسی.
|| مکعبی چوبین و یا خاتم که بر روی قبر امام یا امامزاده و بعضی بزرگان نهند و گرداگرد آن آیات و یا اشعار نویسد: یکی را از بزرگان ائمه پسری وفات یافت، پرسیدند که بر صندوق گورش چه نویسیم... (گلستان). || در ادارات و بانکها اطاقی که در آن پول دریافت و یا پرداخت میشود. || یک لنگه از بار انگور و مانند آن که از چوب سازند و بر دو سوی ستور استوار کنند. مخفف آن صندق است. رجوع به صندق شود.

صُنْدُوق، محفظه و جعبه برای نگهداری اشیاء- مجازاً:موجودی مالی- حساب خاص- مؤسسه یا سازمان مالی (اصطلاحاتی مانند اَمین صندوق- صندوق خیریه- صندوقِ پس انداز- صندوق بین المللی پول مِثال بر معانی مجازی مزبور است)،

دیدن صندوق به خواب بر سه وجه است. اول: عزو جاه. دوم: بلندی. سوم: زن. - امام جعفر صادق علیه السلام

اگر بیند که صندوقی نو و پاکیزه داشت، دلیل که زنی خوبروی و پارسا بخواهد. اگر صندوق را کهنه بیند، تاویل به خلاف این باشد. - جابر مغربی

جعبه بزرگ فلزی یا چوبی که کالای نفیس را در آن گذارند، محل دریافت یا پرداخت پول در بانک یا هر اداره دیگر، جمع صنادیق، پست صندوق هایی که در کوچه و خیابان نصب می شود تا مردم پاکت های محتوی نامه را در آن اندازند، پستی ج [خوانش: (صَ) [ع.] (اِ.)]

1024